Zwyczajne życie?

       Listopadową lekturą dorosłych klubowiczów była powieść  Lydie Salvayre „Zwyczajne życie".

Autorka przedstawia nam historię zwyczajnej kobiety, pracującej       od ponad trzydziestu lat w tej samej firmie, na stanowisku sekretarki. Suzanne lubi cyfry i porządek.

Należy do ludzi, którzy szczycą się dobrymi  manierami 

i wykształceniem. I wszystko - wydaje się - być normalne do momentu, kiedy jej szef, którego bardzo szanuje, zatrudnia dodatkową sekretarkę. Wówczas uporządkowany świat naszej bohaterki zaczyna się chwiać          w posadach...

Biorąc do ręki tą książkę wydawało mi się, że będzie to zwykła powieść obyczajowa, o której klubowicze powiedzą kilka pochlebnych lub niepochlebnych zdań. Nic bardziej mylnego. Spotkanie, które odbyło się 20 listopada 2009 r., było bardzo burzliwe.

Dyskutanci raczej nie bronili Suzanne, którą uważali za megalomankę „żyjącą obok świata", co najwyżej współczuli jej. Rozważali, co też mogło spowodować aż taką zapiekłą złość do drugiej osoby. W jakim stopniu przyczyną paranoicznego zachowania głównej bohaterki było wychowanie, jakiś uraz z dzieciństwa.

Jednak najsilniejsze emocje targały klubowiczami, kiedy zastanawiali się, jak oni sami w pracy reagowaliby na taką osobę, czy potrafiliby      z nią pracować. A może tak jak Suzanne, staliby się ofiarami choroby psychicznej?

Naszym zdaniem, pisarka bardzo finezyjnie odsłania czytelnikom duszę samotnej kobiety i jej relacje

ze światem zewnętrznym. Z pewnością nie można powieści Lydie Salvayre uznać za komercyjną.

Zbyt głęboko wchodzi w ludzką psychikę.

Anna Kopyra

Moderator DKK i MDKK

przy MBP w Chojnowie